Wilfred Lansbergen (Dura Vemeer): ‘bedrijvigheid en leefbaarheid gaan hand in hand’
Dura Vermeer Bouw Heyma renoveert en transformeert bestaande woningen en gebouwen tot duurzame, leefbare omgevingen. Het bedrijf houdt kantoor aan de Innsbruckweg 81, en is met ca. 160 medewerkers een van de grotere werkgevers in de polder. Hoe kijkt directeur Wilfred Lansbergen als ambassadeur naar de Spaanse Polder? ‘Wij hebben mensen op kantoor die tussen de middag graag een ommetje maken, maar alleen tussen de vrachtwagens door wandelen is niet echt uitnodigend.’
Terug naar het beloofde land
Wilfred is regelmatig op werkbezoek. ‘Als je directeur wilt zijn, moet je ook weten wat er buiten gebeurt,’ is zijn overtuiging. Zo rijdt hij eens per week bijvoorbeeld naar een project in Schiedam om de renovatieopgave van een portiek-etageflat te bekijken. ‘Op dit moment realiseren we ook FENIX 2 te Rotterdam (Katendrecht), het Landverhuizersmuseum, een museum over migratie op de historische vertrek- en aankomstplek van boedels. Zo’n project maak je maar eens in je carrière mee. Vanaf deze plek vertrokken mensen vroeger ook met de Holland-Amerika Lijn naar het beloofde land. De oude loods krijgt een futuristische uitkijktoren die bezoekers een panoramisch uitzicht over de Maas biedt.’
‘Onze strategie is dat we altijd: het goede willen doen.’
Het goede willen doen
Een project zoals de realisatie van het museum in Katendrecht, dat als doel heeft de cultuur en kennis over migratie te bevorderen, past volgens Wilfred goed bij Dura Vermeer Bouw. ‘Onze strategie is dat we altijd: het goede willen doen. Kijken we naar de renovaties van woningen, dan streven we altijd een wijkgerichte aanpak.’ Zo wordt er volgens Wilfred ook veel aandacht besteed aan de voorkant van een project. ‘Bijvoorbeeld door actief na te denken over hoe we met bewoners omgaan en hen kunnen betrekken. Maar ook door te onderzoeken welke vraagstukken en problematieken er in de wijk spelen. Naast het sociale aspect streven we naar duurzaamheid. Als dat in projecten ontbreekt, vragen we ons af of we daar wel ons bed voor moeten uitkomen.’
Ruimte voor vergroening
Op dit moment is de inrichting van de polder volgens Wilfred vooral gericht op arbeid. ‘Leefbaarheid is voor een industriegebied natuurlijk anders dan voor een woonwijk. Maar wij hebben hier ook mensen op kantoor die tussen de middag graag een ommetje buiten willen maken. En met alle respect, alleen tussen de vrachtwagens door wandelen nodigt niet echt uit. Zeker op het vlak van vergroening liggen er kansen, bijvoorbeeld door het ontwikkelen van groene stroken. Maar ook door voorzieningen te creëren waar je wat kunt eten en een beter openbaar vervoer. De focus moet zeker op werk blijven liggen, maar meer een mix zou zeker geen kwaad kunnen. Misschien wel wonen en werken in de toekomst? Wie zal het weten.’
‘Dit gebied was vroeger mijn speeltuin. Ik heb hier een stuk persoonlijke geschiedenis liggen.’
Rotterdamse roots
Het ambassadeurschap ziet Wilfred als een vanzelfsprekende verantwoordelijkheid. ‘We bestaan al 170 jaar en zijn een Rotterdams bedrijf, zo zijn we in 1855 opgericht op Katendrecht. We hebben natuurlijk ook mooie vestigingen op andere plekken in het land, maar onze oorsprong ligt hier. Die betrokkenheid zit diep in het bedrijf. Zo bieden we ook werkplekken aan mensen die afstand hebben tot de arbeidsmarkt, bijvoorbeeld door het aanbieden van vakopleidingen. De diversiteit aan bedrijven, met 1800 ondernemers in de polder, maakt het een interessant gebied voor de stad. Wat het ambassadeurschap voor mij extra bijzonder maakt, is dat ik ben geboren en getogen in Overschie. Dit gebied was vroeger ‘mijn speeltuin’. Ik heb hier een stuk persoonlijke geschiedenis liggen.’
Auteur: Hendrik ter Haar Romenij
